บทที่7 ระบบสุริยะ

บทที่7 ระบบสุริยะ
☻▬☺▬☻▬☺

1.การกำเนิดระบบสุริยะ
1.1แก๊สและฝุ่นที่มีการเคลื่อนที่รวมกันตรงใจกลางจะมีความหนาแน่นมากขึ้น สามารถดูดแก๊สในอวกาศที่เคลื่อนเข้ามาใกล้มารวมกันเมื่อกลุ่มแก๊สมีมวลมากขึ้นจะเริ่มหดตัวด้วยแรงโน่มถ่วง
1.2เมื่อกลุ่มแก๊สยุบทำให้ความดันเพิ่ม เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นประมาณ 15 ล้านเคลวินเกิดปฏิกิริยาเทอร์โมนิวเคลียร์ฟิวชัน โดยHรวมกับHeได้พลังงาน กลายเป็นพลังงานของดาวฤกษ์ดวงใหม่ซึ่งคือดวงอาทิตย์
1.3ฝุ่นและแก๊สที่เหลือรอบนอกเคลื่อนที่หมุนวนเรอบดวงอาทิตย์
1.4บริเวณใกล้ดวงอาทิตย์มีอุณหภูมิสูง จังมีสสารส่วนน้อยที่สามารถรวมตัวจนเป็นดาวเคราะห์ชั้นใน 4 ดวง ส่วนในบริเวณที่ไกลออกไปอุณหภูมิต่ำ มีสสารมากจึงรวมได้ดาวเคราะห์ขนาดใหญ่อยู่รอบนอก 4 ดวง หรือเรียกอีกอย่างได้ว่าดาวเคราะห์ยักษ์
1.5ของแข็งที่เหลือ ยังคงโคจรรอบดวงอาทิตย์และกลายเป็นแถบดาวเคราะห์น้อย
1.6สสารที่กระจายตัวอยู่รอบนอกกลายเป็นแหล่งกำเนิดของดาวหาง



2.เขตของบริวารดวงอาทิตย์


แบ่งออกได้ 4 เขต
1.ดาวเคราะห์ชั้นใน 
-ได้แก่ ดาวพุธ ดาวศุกร์ โลก ดาวอังคาร 
-มีแก่นเป็นโลหะจึงเรียกว่า ดาวเคราะห์หิน
2.แถบดาวเคราะห์น้อย 
-อยู่บริเวณระหว่างวงโคจรของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี
3.ดาวเคราะห์ชั้นนอก หรือดาวเคราะห์ยักษ์ 
-ได้แก่ ดาวพฤหัสบดี ดาวเสาร์ ดาวยูเรนัส ดาวเนปจูน
-มีองค์ประกอบหลักเป็นแก๊สไฮโดรเจนและฮีเลียม จึงเรียกว่า ดาวเคราะห์แก๊ส
4.เขตนอก
4.1ดงดาวหางของออร์ต
-เป็นบริเวณที่อยู่ของดาวหาง 
-เป็นวัตุที่ไม่มีแสงสว่าง
-ระยะห่างประมาณ 10000-100000หน่วยดาราศาสตร์
-ประกอบด้วยฝุ่นผง เศษหิน ก้อนน้ำแข็งและแก๊สแข็งตัว จึงเรียกว่า ก้อนน้ำแข็งสกปรก
4.2สะเก็ดดาว
-เป็นวัตถุขนาดเล็กในอวกาศ ไม่มีแสงสว่างในตัวเอง
-เมื่อเข้าใกล้โลกจะถูกแรงดึงดูดของโลกให้ตกเข้าสู่ผิวโลห
-เมื่อเกิดการเสียดสีกับชั้นบรรยากาศของโลก จะลุกไหม้เป็นแสงสว่างพุ่งลงมาจากท้องฟ้า เรียกว่า ดาวตกหรือผีพุ่งไต้
ดาวตก

-ถ้ามีขนาดเล็กจะเผาไหม้ในชั้นบรรยากาศ ถ้ามีขนาดใหญ่เผาไหม้ไม่หมดจะเหลือชิ้นส่วนตกลงมาสู่ผิวโลก เรียก อุกาบาต
อุกาบาต

4.3วัตถุในแถบคอยเปอร์
-อยู่บริเวณตั้งแต่วงโคจรของดาวเนปจูนออกไป ได้แก่ ดาวพลูโต และดาวอีริส เป็นดาวเคราะห์แคระที่อยู่ไกล มีสมบัติคล้ายดาวเคราะห์น้อย

ระบบสุริยะ


•ดวงอาทิตย์
-ลักษณะสำคัญ
     -เป็นดาวฤกษ์สีเหลือง ชนิดสเปกตรัม G อุณหภูมิพื้นผิวประมาณ 6000K
     -เป็นผู้ให้พลังชีวิตแก่โลก
     -สิ่งที่ได้จากดวงอาทิตย์ ได้แก่ พลังงาน อนุภาคโปรตอนและอิเล็กตรอน ซึ่งเรียกว่าลมสุริยะ
     -ลมสุริยะที่มายังโลกจะถูกแรงแม่เหล็กจากสนามแม่เหล็กกระทำส่งผลให้เกิดแสงเหนือแสงใต้ ไฟฟ้าดับที่ประเทศขั้วโลก รวมถึงการสื่อสารขัดข้อง
-โครงสร้างภายในดวงอาทิตย์มี 3 ส่วน 1.แก่น  2.เขตแผ่รังสี  3.เขตพาความร้อน
-ชั้นบรรยากาศที่ห่อหุ้มดวงอาทิตย์ 3 ชั้น 1.ชั้นโฟโตสเฟียร์ 5800เคลวิน  2.ชั้นโครโมสเฟียร์ 25000เคลวิน  3.ชั้นคอโรนา 2000000เคลวิน
-พายุสุริยะ มักเกิดจากจุดมืดบนดวงอาทิตย์ มีความรุนแรงมากกว่าลมสุริยะ ใช้เวลาเดินทางมาถึงโลก20-40ชม.
-จุดมืดบนดวงอาทิตย์มักเกิดทุกๆ 11 ปี




THE END

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น